مزایا:

• قابلیت حمل و نقل آسان: طراحی سبک و جمع‌وجور آن باعث می‌شود که به راحتی در دست گرفته شود و برای بازرسی افراد در صف، بدون نیاز به تجهیزات بزرگ یا ایجاد مزاحمت، مناسب باشد.
• سرعت بالا در بازرسی: قادر است به سرعت فلزات را شناسایی کند و فرآیند بازرسی را تسریع بخشد، که این امر برای مکان‌های پرتردد بسیار مهم است.
• حساسیت قابل تنظیم: بسیاری از مدل‌ها قابلیت تنظیم حساسیت دارند، که به کاربر اجازه می‌دهد تا بین تشخیص فلزات کوچک و جلوگیری از هشدارهای کاذب، تعادل برقرار کند.
• قابلیت تشخیص انواع فلزات: این دستگاه‌ها معمولاً قادر به تشخیص انواع مختلف فلزات، از جمله فلزات آهنی (مانند آهن و فولاد) و فلزات غیرآهنی (مانند آلومینیوم، مس و طلا) هستند.
• هشدار چندگانه: ارائه هشدار از طریق صدا، لرزش و نور، به کاربر در محیط‌های پرسروصدا یا کم‌نور کمک می‌کند تا فلزات را به طور موثرتری شناسایی کند.
• قیمت نسبتاً مناسب: در مقایسه با سیستم‌های بازرسی امنیتی بزرگتر مانند گیت‌های فلزیاب، قیمت فلزیاب‌های دستی معمولاً مقرون به صرفه‌تر است.
• عدم نیاز به جابجایی فرد: نیازی نیست فرد از گیت عبور کند، بلکه بازرسی در محل انجام می‌شود که برای افراد با محدودیت‌های حرکتی یا در شرایط خاص مفید است.
• استفاده در فضاهای تنگ: امکان بازرسی دقیق در نقاط غیرقابل دسترس برای دستگاه‌های بزرگتر را فراهم می‌کند.

معایب:

• قابلیت هک یا فریب: افراد با تجربه ممکن است بتوانند با پوشاندن فلزات با لایه‌های غیرفلزی یا استفاده از روش‌های خاص، از تشخیص دستگاه جلوگیری کنند.
• وابستگی به مهارت اپراتور: کارایی دستگاه تا حد زیادی به دقت و نحوه استفاده اپراتور بستگی دارد. اپراتور نابلد یا بی‌دقت ممکن است فلزات را از دست بدهد.
• محدودیت در حجم بازرسی: بازرسی تک‌تک افراد به صورت دستی، زمان‌بر است و برای جمعیت‌های بسیار بزرگ ممکن است کارایی کمتری نسبت به گیت‌های فلزیاب داشته باشد.
• امکان ایجاد حس ناخوشایند در افراد: برخی افراد ممکن است احساس کنند که مورد تفتیش یا عدم اعتماد قرار گرفته‌اند، که می‌تواند تجربه ناخوشایندی برایشان ایجاد کند.
• حساسیت به تداخلات الکترومغناطیسی: در محیط‌هایی که دستگاه‌های الکترونیکی زیادی وجود دارد، ممکن است تداخلاتی در عملکرد دستگاه ایجاد شود و منجر به هشدارهای کاذب گردد.
• نیاز به باتری: برای کار کردن به باتری نیاز دارد و اگر باتری تمام شود، دستگاه غیرقابل استفاده خواهد بود.
• عدم توانایی در تشخیص دقیق نوع فلز یا محل دقیق آن: در حالی که فلز را تشخیص می‌دهد، اما نمی‌تواند به طور دقیق نوع فلز (مانند طلا یا آهن) یا محل دقیق آن در بدن فرد را مشخص کند.